Volkan Karsan [email protected]

Herkese merhaba

İlk cümlesine o,

“Merhaba...

Şöyle başlayalım mı?

Ekonominin ana unsuru para değil insandır” diye yazmış ya…

Biz de ona ‘merhaba’ya böyle başlayalım istiyoruz:

Gazetecinin insanı, insanlığın gazetecisi Volkan Karsan’dır.

Haberciliğin, haber alma hürriyetinin meslekteki kıdemli isimlerinden, kağıttan internete her ‘köşe’sinde ter döken Usta, yeni ‘köşe’siyle Finansgundem.com’da.

Bundan sonra ‘Her Telden’ ama sadece bu ‘imza’nın gücü, güvencesi altında lezzeti yakalayacaksınız.

Ekonominin içinden, teğetinden, insan hikayelerine doyacaksınız.

Hoşgeldin Volkan Karsan…

*

MERHABA

Şöyle başlayalım mı?

Ekonominin ana unsuru para değil insandır…

Çok mu iddialı oldu?

Olsun itiraz geldikçe biz de düzeltiriz, hem kendimizi hem dilimizi hem içeriğimizi…

Ya da beğenilere göre devam ederiz çizgimize, övgümüze, yergimize…

*

Hadi bir adım öteye gidelim ekonomideki en önemli unsur insandır çünkü diyelim…

Çünkü insan ahlaklı olmalıdır, başarılı bir ekonomi için de ahlaklı insanlar gereklidir.

Kısacası bu köşede daha çok insan hikayeleri yer alacak. Hepsi bir yerden dokunmasa da ekonominin çok uzağında kalmamaya gayret edip yürüyeceğiz.

*

Bundan 40 – 50 yıl öncesinde gazetecilik yapmak çok daha kolaydı. Çünkü zeki olmak, iyi Türkçe bilmek, cesur olmak, girişken olmak yeterliydi… Üniversite diploması bile genel yayın yönetmenlerinin çoğunda yoktu.

Şimdi öyle mi? Zor artık zor. Tabii kitabına göre, kuralına göre, evrensel normlara göre…

Yoksa ‘yellen yellen ipe diz’ onlarca yazar. Çapraz doğrulamaya gerek duymadan haber yazan muhabirler hatta metnin içinde bilmediği bir kelime varsa sözlüğe bakmaya tenezzül etmeyen editörler ortalıkta cirit atıyor.

Günümüz gazeteciliğinde iyi Türkçenin ötesinde bir yabancı dil, yüksek okul mezuniyeti elzem. Bunun ötesinde bakmak değil görmek, okumak değil anlamak, yazmak değil anlatmak daha da önemli. Eskiden görgü, gazeteci için belli düzeye kadar yeterli olsa da şimdi bilgi hem de felsefi, hukuki, sosyal bilimler donanımı çok gerekli…

Hakeme haakem diyen spiker, dahi anlamındaki ‘de’yi ayrı yazamayan muhabir tartışmasını çoktan aştık yani.

*

Bir örnekle bitirelim mi? Bakmak, görmek ve ahlaklıyı ahlaksızı süzebilme konusunu. Yazı da toparlanmış olur belki.

*

Maltepe sahilinde çok güzel parklar yapılmış. Özellikle hafta sonları cıvıl cıvıl… Spor sahalarından küçük yaşta çocuklar, gençler eğitim alıyorlar, maç yapıyorlar.

Eğitmenleri kaleye geçmiş, tahminen 9 yaş altı çocukların tek kale maçını izlerken bir pozisyon çok dikkat çekiciydi.

Önce kuralı hatırlatalım. Tek kale maçta kaleci savunmadaki takıma aittir, onun kalesini korumaktadır. Yani savunmadaki takım topla buluşursa yeni bir hücum organize etmeli kaleci de yeni takımına ait olmalıdır. Gelelim pozisyona. Hücum eden takım gollük bir atak geliştirdi kaleci de başarıyla topu çeldi. Ama savunan takımın kendini santrafor sanan oyuncusu topa çaktı voleyi ve gol diye sevinmeye başladı. Kendi takımının yarısı sevince ortak oldu yarısı “olmaz” diyen eğitmene kulak verip dondu. Hücum eden takımda da herkes itiraz halinde. Ama golü atan ısrarlı ne eğitmene kulak asıyor ne ititrazları dinliyor.  Zaten eğitmen de derdini anlatamıyor.

*

Şimdi analiz zamanı:

Golü atan çocuk kuralı bilmiyor ya da takmıyor. Biliyorsa fırsatçılık yapıp karlı çıkmaya çalışıyor. Israrıyla haklı olma ihtimalini artırma çabasında. Karşısındakini dinlemiyor hatta anlamıyor.

Sonuç olarak anası babası bu çocukla yakından ilgilenmeli. Yoksa bu kişi büyüdüğünde futbolcu olursa da kötü, iş adamı olursa da… Ekonomide ne kadar vardır bu çocuklardan acaba? Hele siyasette…

Kalın sağlıcakla…