Volkan Karsan [email protected]

Fuzuli bir yazı

Yazı yazanın en hoşuna giden tepki almaktır. İster eleştiri olsun ister övgü, sevindirir insanı.

Ve beklenen oldu. Sosyal medya mesajları dışında tepki geldi. Hala konvansiyonel medyada köşe sahibi eski bir meslektaşım (sağolsun okumuş yazılarımızı) aradı.  “Arada bizlere de dokunduruyorsun sanki” diye orta şut karışımı vurdu, gol oldu.

Biz de pişkinliğe vurduk:

“Ne haddimize… Yüksek tirajlı gazetelerde yazmak bize kısmet olmadı. Topu topu bizim yazdığımız mecranın günlük tekil kullanıcısı 50 bin. Üstelik öyle dokundurmak için biraz da mizah zekası gerekir.”

O da nezaketi elden bırakmadı, “Güzel güzel böyle devam et” diye yüreklendirdi.

*

Nezaket demişken, yazıyı okuma ihtimali olan gençler için söylüyoruz, eskiden bu kavram çok yaygındı.

Alışverişte, sokakta, bankada, otobüste insanlar birbirlerine nazik davranmaya özen gösterirdi. Özellikle yaşlılar gençlerden, müşteri satıcıdan, yolcu şoförden, müdür çalışanından nezaket görürdü, görme beklentisi olurdu.

Şimdi kaba davranan, birbirine özensiz davranan insan sayısı artmış durumda ve daha da artıyor.

Örneğin teşekkür edildiğinde “Rica ederim, bir şey değil” cevaplarının yerine “önemli değil ya da sıkıntı yok” sözlerini duymak olası…

Bunun eğitimle ilgili olmadığını düşünüyoruz… Bu tamamen beyin yapısı ile ilgili bir sorun.

*

Geçtiğimiz günlerde bir videoya rastladık. Prof. Dr. Üstün Dökmen anlatıyor:

Annem 53 yaşında ehliyet almak için başvurdu. Memur ilkokul diplomasını istedi. Annem de edebiyat fakültesi ve hukuk fakültesi mezunu, baroya kayıtlı.  “Evladım yok bulamam. Bak baroya kayıt belgem, bu da üniversite diplomam” dedi.

Memurun şöyle dediğini net hatırlıyorum: “Bakın şurada ne yazıyor. İlkokul diploması. Sizde var mı? Yok. Eee o zaman? Lütfen kuyruğu işgal etmeyin.”

Annem “Sizin komiserinizle görüşeyim” dedi. Başı sıkışan her vatandaş bir üst amire gider ya. Komisere anlattı. Amiri “Al” dedi. Konu kapandı…

Orada ilkokul diploması yazıyor. Ama ilkokulu, liseyi bitiremeyen üniversite diplomasına nasıl sahip olabilir? Bu çıkarımı yapamıyor.

Ona anlatmamışlar o da sorgulamıyor…

Üstün Hoca bunun bir akıl sağlığı sorunu olduğuna vurgu yapıyor. Meraklısı için videonun tamamının linki yazının sonunda…

*

Biz de toplum iletişimimizde hüküm süren bilgi sahibi olmadan iddialı olmanın, özellikle nezaket ve saygı konusunda doğru sözcükleri bulamamanın ve görgü yoksunluğu nedeniyle gün geçtikçe birbirinden uzaklaşan insan tiplerinin oluşmasının bir akıl sağlığı sorunu olduğunu düşünüyoruz.

Tam bu noktada “eğitim şart” sözü ne kadar zafiyet içinde kalıyor değil mi?

Divan edebiyatının büyük şairi Fuzuli ne demiş:

Mey biter saki kalır,

Her renk solar haki kalır,

Diploma insanın cehlini alsa da;

Hamurunda varsa eşeklik, baki kalır.

Dipnot: Bu yazının ekonomik içerikli bir sitede ne işi var diyenlere… Kimlerle çalışıyorsunuz, kimlerle üretiyorsunuz, kimlerle alışveriş yapıyorsunuz. Bir düşünün bakalım.

Videonun tümünü merak edenlere:

https://www.youtube.com/watch?v=RtVfwR7uWeM